همه چیز در مورد پیرسینگ
پیرسـینگ (Piercing) به معنای سوراخ کردن بدن و نصب اشیای تزئینی در آن است. از گذشته های دور سوراخ کردن گوش متداول بوده است اما با گذشت زمان و تغییرات بسیاری در صنعت مد پیرسینگ تنها به گوش محدود نماند و سوراخ کردن سایر نقاط بدن مثل ناف، لب، زبان، گونه و بینی نیز طرفداران خود را پیدا کرد.
پیرسینگ را در چه مراکزی می توان انجام داد؟
با توجه به نوع پیرسینگ این عمل را میتوان در آرایشگاه ها، کلینیک های زیبایی و یا حتی جراحی تحت نظر پزشک انجام داد. نکته ای که در این کار مهم است استریل بودن وسایل مورد استفاده بوده تا از عفونت های ثانویه پیشگیری شود.
آیا نصب پیرسینگ بدون سوراخ کردن بدن امکان پذیر است؟
این امکان وجود دارد که به دلایلی فرد مایل به سوراخ کردن قسمتی از بدن خود نباشد که در این صورت نیز وجود اکسسوری های جدید و جذاب این مشکل را حل میکند. با وجود پیرسینگ های فیک می توان بدون سوراخ کردن بدن این زیورآلات را استفاده کرد.
پیرسینگ گوش چگونه انجام می شود؟
پیرسینگ را می توان برای گوش نیز انجام داد برای این کار میتوان غضروف و یا لاله ی گوش را سوراخ کرد. سواخ کردن این دو قسمت تقریبا به طور مشابه انجام میشود اما سوراخ کردن غضروف به دلیل بافت محکم تر آن مشکل تر بوده و نیار به مراقبت های بیشتری نیز دارد. توصیه می شود پس از این کار گوش را با آب نمک شست وشو دهید.
پیرسینگ بینی چگونه انجام می شود؟
پیرسینگ بینی یکی از پرطرفدارترین نوع پیرسینگ می باشد. ای کار میتواند در قسمت تیغه یا میانی بینی و یا پره های آن انجام شود.
پیرسینگ دندان چگونه انجام می شود؟
برای این کار دو راه وجود دارد. اول این ک میتوان دندان را تراشیده و سپس حلقه یا جواهر مورد نظر را با چسب دندان پزشکی به آن چسباند. در روش دوم دندان را سوراخ کرده و حلقه را به آن آویزان می کنند که این روش به مراتب عوارض جدی تری را در بر خواهد داشت.
پیرسینگ ناف چگونه انجام می شود؟
شاید در سال های گذشته وجود جواهرات در ناف موضوعی عجیب و یا حتی خنده دار به نظر می رسید اما امروزه این نوع پیرسینگ طرفداران زیادی پیدا کرده است. برای این کار پوست کنار ناف را سوراخ کرده و حلقه و یا جواهرات را از آن آویزان میکنند.
پیرسینگ زبان چگونه انجام می شود؟
این کار یکی از خطرناک ترین پیرسینگ ها می باشد اما در هر حال زیبایی و طرفداران خاص خود را دارد. برای نصب پیرسینگ زبان باید احتیاط بیشتری داشت تا از عفونت و تحریک زبان جلوگیری شود.