ریشه لغوی و رنگ های کوارتز 

کوارتز یکی از فراوان ترین کانی های روی زمین است و در اکثر کشور ها یافت می شود، این سنگ در کتاب جواهر شناسی قدیم اسلامی « المرو » نامیده شده است . کوارتز خالص بی رنگ است که همان کریستال سنگ نامیده می شود و کوچکترین ناخالصی در آن موجب ایجاد انواع رنگ هایی چون زرد، بنفش،  ارغوانی، شیری، دودی و صورتی تا قرمز می گردد. رنگ زرد کوارتر آسترین و بنفش تا ارغوانی آن را آمتیست می نامند. کوارتز دودی اشاره به رنگ آن است و در گونه رنگهای دودی روشن تا قهوه ای تیره و حتی سیاه یافت می شود که اگر خیلی تیره باشد «موریون» خوانده می شود . کوارتز بر اثر تابش اشعه به رنگ دودی در می‌آید و عمده کوارتز های دودی بر اثر تابش اشعه به این رنگ در آمده‌اند. بلورهای کوارتز صورتی اغلب دارای ترک ها و ناخالصی ها بوده و کدر است ؛ رنگ کوارتز صورتی غالباً ثابت نیست و ممکن است رفته رفته تغییر کند. سنگ کوارتز دارای خاصیت« پیزو الکتریک » یعنی پیدا کردن بار الکتریکی بر اثر فشار یا ضربه و خاصیت « پیر و الکتریک » یعنی شارژ الکتریکی مثبت و منفی در دو سر بلور در نتیجه مالش و حرارت می باشد. که از این خاصیت در ساخت ساعت های کپی و کنترل فرکانس های رادیویی استفاده می شود .  لازم به ذکر است در کوارتز فقط اسید هیدروفلوریک اثر می گذارد.