لاپیس لازولی (لاجورد) ( Lapis-Lazuli )
لاپیس لازولی
که نام دیگر آن لاجورد است، در دوره هخامنشی «کبوتکه» می نامیدند و در میان ایرانیان مورد استفاده بسیار بوده است. این سنگ نسبت به حرارت، فشار، محلولهای گرم و اسیدها و محلولهای قلیایی بسیار حساس است و زیاد قرار گرفتن آن در برابر خورشید سبب تغییر رنگ آن می شود.این سنگ دارای برق شیشه ای مانند بوده و در انواع مرغوب و با کیفیت آن انتشار رنگ به صورت منظم و یکنواخت و بدون ناخالصی های پیریت و رگه های سفید کلسیت دیده می شود. .
البته شیارها و خطوط طلایی رنگ در سنگ لاجورد کیفیت رنگ آن را بالا برده و باعث جلوه بیشتر آن می شود و دلیل دیگری بر اصالت سنگ مورد استفاده است. لاپیس لازولی به رنگ لاجوردی و آبی سیر بوده و اگر ناخالصی های آن زیاد باشد مات جلوه گر شده و رنگ آن مایل به زرد و یا سبز می گردد. همچنین وجود لکه های سفید رنگ کلسیت بافت مستحکم سنگ را مختل کرده و از ارزش آن می کاهد.
گفتنی است، سنگ لاجورد را می توان رنگ کرد و بدین طریق سنگی با رنگ یکنواخت به دست آورد. برای تشخیص لاجوردهای رنگ شده می توان از الكل غير اشباع یا اسید هیدرو کلریک رقیق و یا سوآب استون استفاده نمود که این مواد، رنگ آمیزی را زایل نموده و ترکها را قابل رؤیت می کنند. بعضی نیز قطعات لاجورد را خرد کرده و با مواد پلاستیکی به هم می چسبانند که به آن لاجورد بازسازی شده می گویند. که با نوک فلزی داغ می توان به وجود مواد پلاستیکی در لاجورد پی برد.
نگین های سودالیت و لازولیت بسیار شبیه لاپیس لازولی می باشد.
بهترین کیفیت لاجورد از کشورهای افغانستان و آرژانتین به دست می آید ولی در کشورهای آمریکا، تاجیکستان، شیلی، روسیه و ایران نیز یافت می شود.
نظر خود را ارسال نمایید
توجه: کد اچ تی ام ال ترجمه نشده است!