یاقوت

یاقوت کلمه ای عربی است و نام این سنگ در زبان فارسی یا کند» می باشد. یاقوت بعد از الماس سخت ترین سنگ است که هیچ سوهان به جز الماس بر آن کارگر نمی افتد. این سنگ زیبا و گران قیمت بر روی آتش دوام بسیار داشته؛ نسبت به نور و مواد شیمیایی مقاومت دارد و وزن مخصوص بالایی نسبت به سایر سنگ ها و جواهرات دارد. بلورهای یاقوت، کانی های مهمان فراوان در خود دارد که به صورت سوزنی و یا تجمعی از بلورهای سوزنی هستند. با کانی های مهمان، یاقوت واقعی را از مصنوعی می توان شناخت. از دیگر راه های تشخیص یاقوت، گذراندن اشعه ماوراء بنفش از یاقوت طبیعی است چرا که یاقوت طبیعی اشعه فرابنفش را از خود عبور می دهد، ولی انواع مصنوعی آن چنین خاصیتی را ندارند، هم چنین وجود حباب هوا و شکستگی های درونی نیز، راه دیگری برای تشخیص یاقوت طبیعی از مصنوعی است. لازم به ذکر است که تقریبا تمامی یاقوت های سرخ و یاقوت های کبود، با حرارت بهسازی شده و رنگ آنها را جذاب تر می کنند. بهترین رنگ در یاقوت سرخ، قرمز خالص با سایه های آبی رنگ به شمار می رود که به «خون کبوتر» تشبیه شده است.

در بازار انواع یاقوت های سرخ بدلی را می توان یافت. اسامی تجاری متعددی درباره نگین های سرخ طبیعی رواج یافته که گمراه کننده اند، مانند یاقوت سرخ  «بالاس» که در حقیقت سنگ اسپینل (لعل) است و یا یاقوت سرخ «کیپ» که سنگ گارنت است و یا یاقوت سرخ سیبری که چیزی جز تورمالین قرمز نیست. هم چنین کانی های دیگری نیز وجود دارد که به علت تشابه در رنگ و خواص اپتیکی ممکن است در نظر اول با یاقوت سرخ اشتباه شوند.

بزرگ ترین و مشهورترین یاقوت های سرخ جهان عبارت است از :

1. ا- یاقوت سرخ ادوارد با وزن ۱۶۷ قیراط که در موزه لندن نگهداری می شود.
   ۲- یاقوت ستاره ریوز با وزن ۱۳۹ قیراط که در موزه آمریکا نگهداری می شود.
   ۳- یاقوت لانگ استار با وزن ۱۰۰ قیراط که در موزه نیویورک نگهداری می شود.

مهم ترین و با کیفیت ترین معادن یاقوت در کشورهای برمه، سریلانکا و تایلند وجود دارد و لكن در کشورهای دیگری چون هند، آفریقای جنوبی، پاکستان، افغانستان، نروژ، آمریکا، روسیه و استرالیا نیز وجود دارد. .